قطعه On the Nature of Daylight اثری از مکس ریشتر
تماشای موزیک ویدئو (فیلم کوتاه) این آهنگ زیبا را فراموش نکنید!
مکس ریشتر (انگلیسی: Max Richter؛ زادهٔ ۲۲ مارس ۱۹۶۶) آهنگساز بریتانیایی متولد آلمان غربی، یکی از آهنگسازان تاثیرگذار در موسیقی پست-مینیمالیستی است. وی فارغ التحصیل آکادمی موسیقی سلطنتی در لندن است و مدتی از شاگردان لوچیانو بریو، آهنگساز ایتالیایی بودهاست. مکس ریشتر برای عناوین سینمایی و تلویزیونی بسیاری آهنگسازی انجام داده است، والس با بشیر، دیسکانکت، راهبه، درون جنگل و متخاصمان از مشهورترین آثار این هنرمند در موسیقی فیلم هستند.
از جمله سریالهای تلویزیونی که مکس ریشتر برای آنها موسیقی ساخته است هم میتوان به آینه سیاه (قسمت: Nosedive)، بازماندگان، تابو، گوریل و دوست بااستعداد من اشاره کرد. او در بیست و یکمین دوره جوایز فیلم اروپا (European Film Awards) در سال 2008 جایزهی بهترین آهنگساز را برای موسیقی فیلم والس با بشیر (Waltz with Bashir) دریافت کرد.
دفترچههای آبی (The Blue Notebooks) دومین آلبوم این آهنگساز بریتانیایی است که در تاریخ 26 فوریه 2004 منتشر شد. این آلبوم شامل نوشتههایی از کتاب The Blue Octavo Notebooks فرانتس کافکا و همچنین اشعار چسواو میوش، شاعر لهستانی است که توسط تیلدا سوئینتن بازیگر و مدل بریتانیایی خوانده شدهاند. یکی از مشهورترین آثار مکس ریشتر از این آلبوم، آهنگ On the Nature of Daylight است که جز برترین آثار کارنامهی حرفهای اوست.
«عجیبتر از داستان»، «دیسکانکت»، «صورت یک فرشته»، «بی گناهان»، «جیرو رویاهای سوشی»، «جزیره شاتر» و «ورود» از فیلمهایی هستند که این قطعه در آنها به کار رفته، همچنین در موسیقی سریال کسل راک نیز از این قطعه استفاده شده است. یک موسیقی بسیار گیرا و اثرگذار که غرق آن خواهید شد، جزیره شاتر، کسل راک، ورود در همهی این عناوین On the Nature of Daylight در مهمترین و احساسیترین لحظات و یا در پایان کار رفتهاست.
چه احساسی به این موسیقی دارید و برداشت شما از آن چیست؟ شاید بهتر باشد از موزیک ویدئو فوق العاده آن با بازی الیزابت ماس که یکی از طرفداران مکس ریشتر است کمک بگیریم. نمیدانم چه شد که اصلاً نتوانستم از کنار موزیک ویدئو یا فیلم کوتاه این اثر به سادگی عبور کنم، همانند موسیقی، موزیک ویدئو آن هم فوق العاده است و به خوبی کارگردانی و ساخته شده است. مردی تنها گنجشکی را در مشت خود گرفته و نوازش میکند، هنوز هوا تاریک است، زنی (الیزابت ماس) به تنهایی در یک ساندویچی نشسته است که از تلفن همراه خبری به او میرسد، با توجه به حال و هوای آهنگ میتوانیم مطمئن باشیم که خبر بسیار بدی است، شاید خبر مرگ کسی که به او نزدیک بودهاست، قبل از این که به او خبر داده شود چیزی نشان داده نمیشود نمیدانیم که او منتظر این خبر بودهاست یا نه، خبری تلخ که بسیار غیرمنتظره است (شما چه فکر میکنید؟).
از رستوران خارج میشود (هوا تاریک است) و به نظر میرسد که به سمت مقصدی نامشخص قدم میزند، بسیار درگیر، مغشوش و آشفته به نظر میرسد، او ادامه میدهد و زمانی که به جادهای بیرون از شهر رسیدهاست هوا کمی روشن شدهاست، او برمیگردد و به پشت سر نگاه میکند، شاید تازه متوجه شده باشد که چقدر راه را آمده است اما به نظر میرسد که قدم زدن و حفظ کردن این ریتم به او کمک میکند تا با خودش کنار بیاید و اوج آشفتگی را تحمل کند، در همین حین توجه او به تیر چراغ برق یا تلفن که عکس کسی که از دست رفته و چند گل به یاد او گذاشتهاند توجه او را جلب میکند (میتواند نشانهای از مرگ باشد). حالا کامل روز شدهاست، او وارد جایی میشود (فکر کنم مترو)، از اولین پلهها که بالا میرود، دیگر آن ریتم پیاده رفتن از دست رفتهاست (شاید خسته شده)، او دیگر نمیتواند مقاومت کند، بغض میکند، خم میشود و به سختی میشکند.
او تمام تلاش خود را میکند و خودش را جمع و جور میکند و به آرامی به راه خود ادامه میدهد. این فیلم به احتمال زیاد به تنهایی اشاره میکند و رفتار انسان در مورد مشکلاتی که فقط برای خودش قابل لمس است و نمیتواند آن را با دیگران در میان بگذارد و تلاشی برای حفظ کردن خودش دور از چشم عموم. همانند نام آهنگ و این فیلم کوتاه واقعاً آن زمان از شبانه روز یعنی تاریکی قبل از طلوع خورشید تا زمانی که آسمان کم کم روشن میشود اوقات خاصی به نظر میرسد. برداشت شما از این فیلم کوتاه چیست؟ حتماً با ما آن را در میان بگذارید. (فراموش نکنید که الیزابت ماس چه بازیگر قدرتمندی است.)
آهنگ محیط تاریکی دارد، نشانهی چندانی از امید در آن نمیبینیم، مگر احساسی شبیه به دست و پا زدن و مبارزه در تاریکی و تلاش برای رسیدن به روزنهای از نور که با لحظهای فراموشی و کنار آمدن با خودمان رقم میخورد ولی زیبایی و آرامشی در کل آهنگ وجود دارد که پس از پایان آن بر شما تاثیر میگذارد و کمی احساس سبکی میکنید. فکر میکنم توضیحات کافی را داده باشم، این آهنگ و موزیک ویدئو فوق العاده آن را از دست ندهید.
با امید رساندن خبر پیروزی جنگ به آنکه دوستش دارد باز میگردد اما با خرابه ای از خانه اش مواجه میشود. و بعد از دیدن جسد عشق خود، بیرون از خانه به راه افتاده و اسلحه اش را به خاک و خود را به خوابی ابدی میسپارد…
On The Nature of Daylight
کسایی که این موسیقی دوسدارن فیلم togo2019 ببینن… اخر فیلم هستش
و حالا هم در اپیزودی زیبا در سریال فوقالعاده last of us
به نظر من سعی کنید موزیک گوش ندید
خیلی هم خوب نیست که یک انسان غرق در احساسات خودش بشه
این ضعف همه ادم هاست میدونم که نمیدونید
همینه که تنها انگشت شمارانی از انسانها به جلو قدم میزارن……
و بقیه هستی تصور میکنن که دارن در زمان و روبه جلو حرکت میکنن و عمرشون و اندوخته هاشون رو جلوه گر حرکت روبه جلوشون خطاب میکنن.
شماها فقط روز ها و سال ها رو میگذرونید
بی انکه میلیمتری جلو برید
کوس نگو بابا چاقال
ربات نیستی؟؟
کاملا باهات موافقم ، ولی چون خیلی واضح بیان کردید تهی مغز ها بهشون بر خورده
دیدگاه شما محترمه
سپاسگزارم
نظراتو من اکثرا میخونم اما کمتر نظر میدم
با خوندن نظرات اونم با پلی شدن آهنگ حس عجیبی بهم دس داد حسی ک همیشه نمیشه تجربش کرد انگار ی هاله ای از ادمایی ک عین خودمن پیشم بودن کاش زنگیمو ی جور دیگه پیش میبردم دیروز تو ی ویدیو دیدم میگف ثروتمندترین جای دنیا میدونی کجاس؟
قبرستانه میدونی چرا
چون تادلت بخواد استعداد
تا دلت بخواد ایده
تا دلت بخواد آدم پولدار و….
اونجا دفن شدن بهتره استعدادتو دفن نکنی
خیلی داغونم کرد با این آهنگم ک یادم افتاد ذهنم بدجور اسیر شده ب هر حال ممنون بابت اهنگ عالیتون❤️
سپاس از شما دویت عزیز
«در من گورستانی
پر از خواستنها
و نرسیدنهاست»
خیلی موسیقی زیبا و پر احساس و تاثیر گزار بود گریه منو در آورد به یاد پدر مرحومم افتادم به یاد مادر مرحومم افتادم و براشون گریه کردم
سپاسگزارم دوست عزیز
یادشان گرامی
فیلم ورود رو دیدم و سرچ زدم تا موزیکشو پیدا کردم
دیوونه م میکنه
یه حس معنوی خاصی داره که ناخودآگاه اشک من رو درآورد
یه حسی که فقط خودت میفهمی
رهات میکنه به آرامش میرسونتت
ماشه احساساتم رو کشید
یه حالت عجیبی در من رخ میده با گوش دادن به این موزیک
کلی حسای مختلف رو درونم بیدار میکنه
خیلی ممنونم بابت دیدگاه خوب شما
سلام
واقعا قطعه زیباییست. انقدر زیبا که زیبا خطاب کردن این قطعه کم لطفی بزرگی در حقش است.
موزیک ویدئو جالب بود. اما به نطر من فیلم ورود بهتر از پتانسیل های این موسیقی استفاده کرده است.
یک درخواست :
لطفا falc هم اضافه کنید.
با اجازه میخواهم یک پیشنهاد بدهم :
در اینکه تمام موسیقی های این سایت از برترین ها است شکی نیست. اما چطور است از بین برترین ها، برترین ها انتخاب شود و در یک پست قرار گیرد؟
با تشکر
پاینده باشید
سپاس آبتین عزیز
فرمت FLAC برای بسیاری از پستها قرار گرفته و اگر ممکنه باشه در ادامه هم قرار میگیره.
بله قصد دارم مجموعههایی برای آثار منتخب داشته باشیم اما مشخص نیست چه زمانی ممکن باشه.
با همراه باشید
با آرزوی موفقیت
ترک من شبگرد مبتلا کن ….!
کجایی ای رویای از دست رفته
سپاس سیاوش عزیز
خب در واقع نظرات من رو جلب کرد چون دیدم که مخاطب ها حس مشترکی از اتفاق های غیر مشترک در زندگی خود پیدا کردن ولی ارتباط معنوی آنها با این قطعه یکسان بوده است کاری که خیلی از قطعات شوبرت یا چایکوفسکی که تقریبا سبک امبینت کلاسیک و مشابه با مکس ریچتر داشتن رو نداشتن .. اگر بخوام در یک کلمه مکس ریچتر رو توصیف کنم پدیده بهترین کلمه هست … نه حاشیه نه شهرت نه هیچ چیز دیگه جز موسیقی براش مهم نیست تو یکی از پستاش دیدم که نوشته بود بدون فکر کردن دستش رو کلاویه های پیانو گذاشته و انگار یک چیز مثل الهام بر دستاش جاری شده و این هارمونی زیبا متولد شده برای من به عنوان کسی که در این راه موسیقی قدم داره بر می داره کارای ایشون احترام زیادی داره چون وقتی بار ها و بار ها گوششون می دم می فهمم که هیچی نیستم …
شاید عجیب باشه ولی من این حس رو خیلی دوست دارم.
یچیز دیگه که خیلی جالبه اینکه این موسیقی به هر ژانری از فیلم به هر سبک و به هر سلیقه ای سازگاره چون از حس مشترک تمامی انسان ها استفاده می کنه … مشترک ….
سپاس امیررضا عزیز بابت دیدگاه خوبتون
این موزیک رو در فیلم arrival شنیدم و از خود بیخودم کرد همونجا شروع کردم به زمزمه کردنش…اولین بار نبود میشنیدمش…باشنیدنش حس غم، حس شادی ،عشق، بیشتر از همه حس رهایی، بهم دست میده حس میکنم روحم از جسم جدا میشه و به بالا اوج میگیره و دوباره برمیگردم به جسم. بعد از اینکه در فیلم shutter island هم دوباره این موزیکو شنیدم به همسرم گفتم:” این اهنگو یادت میاد تو فیلم arrival هم بود ..آدم رو یه حالی می کنه..”یجوری نگام کرد انگار دیوونه م بعد که سرچ کردم درباره اهنگ به اینجا رسیدم…و باید بگم خیلی خوشحالم که تنها نیستم و هستند کسان دیگه ای که حس منو درک کنند.
سپاس از شما بابت دیدگاه خوبتون
منم همین حس رو دارم و اولین بار توی. Arrival آشنا شدم اونجایی که بهش میگه اگر میدونستی زندگیت تا آخر چجوریه بازم این زندگی رو بازی میکردی؟ یه حس عجیبی داشتم تا مدتها
عالیه بینظیره رقیب نداره باید همه اینو گوش بدن
جدا از کار بینظیر ایشون در این قطعه، موسیقی هایی که برای سریال بازماندگان کار کردن به معنای واقعی کلمه بینظیره و فوق العاده..
سپاس از دیدگاه شما
من اولین بار تو فیلم the face of an angel این آهنگو شنیدم جوری عاشقش شدم که تمام فیلمایی که توشون این آهنگ استفاده شده بود رو گرفتم از shutter island بگیر تا diconnect و arrival هر بار گوش میدمش گریم میگیره مخصوصا که یاد عزیزان از دست رفته هم میفتم
سپاس علی عزیز بابت دیدگاه خوبتان
اخر فیلم togo 2019 هم هستش این موزیک
بی نهایت زیباست …
برای اولین بار تو فیلم ورود شنیدمش، هم اون فیلم هم این موسیقی منو به یه خلسه ی زیبا برد، هر وقت دلم میگیره و از دنیا خسته می شم این موزیکُ پلی می کنم بی نهایت آرومم می کنه مکس ریچر جادو کرده توو این موزیکش 🙂
بسیار ممنونم از دیدگاه خوب شما
منم اولین بار تو فیلم arrival شنیدم که فوق العاده بود بعد تو سریال کسل راک تو قسمت سوم سریال اخرین بازمانده از ما هم استفاده شده. حس خاص و توصیف نشدنی به ادم دست میده. بارها ووبارها گوش میدم و هر بار به جذابیت بار اولشه. ناخوداگاه ادم گریش می گیره
سپاس از شما مهدی عزیز
موسیقی متن از خود فیلم مهمتره که اگه خوب باشه میتونه هر دو رو تو ذهن موندگار کنه.مثل فیلمهای ورود و جزیره شاتر.
البته خیلی اوقات بوده که موسیقی فدای کیفیت پایین فیلم شده، ولی به طور کلی موسیقی فیلم در خدمت فیلم است.
ممنون از دیدگاه شما محمدرضا عزیز
فرو رفتن و دست یافتن به درونی ترین و خالص ترین وجه آدمی؛
اشک و فریاد؛
و در پس آن اما شروعی دوباره و در عین حال با صلابت؛
و البته منظورم شروع به مثابه آغاز از صفر نیست که در امتداد و ادامه راه هستش.
این حجم از خفگی برآمده از غم های آدما و در کنارش تنهایی شون، باید یه جا بیرون ریخته بشه، باید یه جا رهانیده بشه از آدما، که در آخر در راهروهای باریک مترو در زیرزمین که به نظرم استعاره ای هست از راه یابی به عمق وجود آدمی که تنها خودتی و خودت؛ چقدر خوب و به اندازه دوربین در رسیدن به این نقطه مهم بالاخره از حرکت باز می ایسته و شاهد اون برون ریزی و آغاز پس از اونن هستیم.
هم بازی تحسین برانگیز بود و هم از قاب های کارگردان لذت بردم
ممنون از شما میلاد عزیز
ای کاش میشد بیشتر از این موزیک ویدئوها میدیدیم.
اولین بار که در فیلم جزیره شاتر این موسیقی رو شنیدم خیلی عجیب باهاش ارتباط برقرار کردم و حتی نسخه ای که به همراه ترانه خونده شد گوش دادم. اونجا وقتی که میگه هدف زندگی چیه؟ یک روز خیلی زود و جوان عاشق میشیم و یک روزی خیلی زود پیر میشیم. واقعا عجیبه سالها وقتی احساس خلا کردم این موسیقی داخل گوشیم پلی میکردم و بارها و بارها گوش میدادم تا این که در فیلم گذرگاه معنی واقعی حس این موسیقی با استفاده درستی که در فیلم شده بود درک کردم. همون چیزی که سالها وقتی که بهش گوش میدادم منو به طرف خودش سوق میداد و اون چیزیه که همه ما بهش نیاز داریم و اون چیزی نیست جز شروع دوباره. این که همگام با ریتم این موسیقی باطن خودمون رو از هم بپاشیم و سنگ بنای جدیدی بسازیم، دوباره و دوباره تا در آخر حداقل سعیمون رو کرده باشیم
ممنون جواد عزیز فوق العاده بود.
بهترین آهنگ دنیا…هر وقت گوش میکنم دیوونه میشم…ی حسی بم میده ک قابل توصیف نیست
سپاس بابت دیدگاه شما
توانایی فوق العاده استقامت حتی وقتی میشکنی…
محمد عزیز ممنون از دیدگاهت
برداشت من از این فیلم، حس تلخ و تاریک غم و شکست خوردگی روحه . بسیار بسیار زیبا بود . ممنون از سایت عالیتون…
سپاسگزارم از شما دوست گرامی ❤
با ما همراه باشید
لمس عمیق ترین حالات انزوای یک انسان…
انگار در تمام عالم خلقت فقط یک نفر وجود دارد و آن تویی. همین اندازه تنها…
محمد عزیز از دیدگاه زیبای شما محمدجواد عزیز
تاریک , شکست خورده , تجربه ای با گام های بلند
ممنون بابت این دیدگاه عالی ❤