آهنگ Avril 14th اثری از افکس توئین

ریچارد دیوید جیمز که بیشتر با نام هنری افکس توئین شناخته می‌شود، یک موسیقی‌دان و آهنگ‌ساز موسیقی الکترونیک بریتانیایی متولد ایرلند است. او اغلب به خاطر آثار اثرگذار و خاص خود در استایل‌هایی نظیر امبینت تکنو و موسیقی رقص هوشمند طی دهه ۹۰ میلادی شناخته می‌شود. افکس توئین را می‌توان یکی از مبتکرترین و برجسته‌ترین شخصیت‌های موسیقی الکترونیک معاصر دانست. او در سال ۲۰۱۵ موفق شد که جایزه گرمی بهترین آلبوم رقص / الکترونیکا را با آلبوم Syro از آن خود کند‌.

افکس توئین سازننده آهنگ پیانو مشهور Avril 14th
افکس توئین سازننده‌ی این اثر؛ او یک آهنگساز الکترونیک است اما بهترین اثرش یک آهنگ کلاسیک است.

۱۴‌ام آوریل یا Avril 14th مشهورترین اثر افکس توئین است که در سال ۲۰۰۱ در آلبوم Drukqs منتشر شد. در حالی‌که بیشتر آثار جیمز الکترونیک هستند، ۱۴‌ام آوریل با پیانو ضبط شده‌است. این قطعه با یک پیانوی Disklavier که پیانویی از برند یاماها است که پس از دریافت فایل MIDI طی سازوکاری آن را بدون هیچ نوازنده‌ای می‌نوازد و در حقیقت این آهنگ ساخته‌شده تا توسط یک ماشین نواخته شود. چندین نقد این اثر را مشابه کارهاث اریک ساتی دانسته‌اند. جالب است بدانید که کانیه وست رپر، ترانه‌سرا، تهیه‌کننده موسیقی مشهور آمریکایی در آهنگ “Blame Game” که با همکاری جان لجند ساخت، از این آهنگ اثر استفاده کرد که جنجال زیادی به راه انداخت. این اثر افکس توئین بیش از ۳۸ میلیون بار در اسپاتیفای شنیده شد که از دیگر تک آهنگ مشهور با نام Windowlicker که در سال ۱۹۹۹ منتشر شد ۳۲ میلیون بار بیشتر است و با این آمار فوق‌العاده ۱۴‌ام آوریل را می‌توان بهترین کار جیمز دانست. این آهنگ در فیلم‌های ماری آنتوانت (۲۰۰۶)، چهار شیر (۲۰۱۰) و او (۲۰۱۳) به کار رفته‌ است.

کلید‌های سفید و سیاه یک پیانو
یک قطعه پیانو ساده با انبوهی از احساس؛ ملودی این آهنگ آنقدر زیبا و گیراست که پس از شنیدن آن فکر می‌کنید قبلاً آن را از جایی شنیده‌اید و ناخودآگاه به دنبال یک هنرمند بسیار برجسته به عنوان خالق آن می‌گردید.

ملودی این آهنگ آنقدر زیبا و گیراست که پس از شنیدن آن فکر می‌کنید قبلاً آن را از جایی شنیده‌اید و ناخودآگاه به دنبال یک هنرمند بسیار برجسته به عنوان خالق آن می‌گردید. اثری ساده ولی سرشار از احساس، ترکیب صدای خاص این پیانو و ملودی هنرمندانه اثر کمی احساس گذشته، دلتنگی و یا تنهایی را تداعی می‌کند اما در کل حس گرم و دوست‌داشتنی را به آدم منتقل می‌کند که موجب آرامش می‌شود و برای مدتی طولانی بدون وقفه می‌توان به آن گوش کرد. تقریباً مطمئنم که اگر یک پیانو داشتم این اثر جز اولین آثاری بود که دوست داشتم نواختن آن را یاد بگیرم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *