آهنگ The Lonely Shepherd اثری از گئورگه زامفیر
گئورگه زامفیر (زاده ۶ آوریل ۱۹۴۱) نوازنده‌ی برجسته‌ی پن فلوت اهل رومانی است. زامفیر برای اولین بار زمانی مطرح شد که با مارسل سلیر موسیقی‌شناس قومی اهل سوئیس که در دهه ۶۰ میلادی روی موسیقی بومی کشور رومانی تحقیق می‌کرد کار کرد. ولادیمیر کوزما موسیقی‌دان، آهنگساز و رهبر ارکستر رومانیایی‌الاصل اهل فرانسه زامفیر و پن فلوتش را برای اولین بار به کشورهای غرب اروپا آورد و در فیلم “مرد بلوند بلند قد با یک کفش سیاه” به کار برد. این کار بسیار موفقیت آمیز بود و از آن پس زامفیر به عنوان نوازنده پن فلوت در فیلم‌هایی که موسیقی آن توسط آهنگسازانی همچون فرانسیس له، انیو موریکونه و بسیار دیگر ساخته شده بود همکاری کرد.
او در موسیقی فیلم مشهور “روزی روزگاری در آمریکا” به کارگردانی سرجیو لئونه که موریکونه آهنگسازی آن را برعهده داشت در قطعات “Childhood Memories” و “Cockeye’s Song” نوازندگی کرد. همچنین اجرای او در فیلم “بچه کاراته‌کار” محصول ۱۹۸۴ به کار رفت. گئورگه زامفیر به عنوان استاد پن فلوت و کسی که یک ساز بومی را به مخاطب مدرن معرفی نمود و دوباره آن را زنده کرد شناخته می‌شود.
مشهورترین اثر زامفیر آهنگ The Lonley Shepherd (چوپان تنها) است که توسط جیمز لست آهنگساز و رهبر ارکستر برجسته‌ی آلمانی آهنگسازی و توسط ارکستر او ضبط شده است. این آهنگ دراصل برگرفته از یک ترانه یا آهنگ بومی رومانی است در گذشته چوپان‌ها آن را در نواحی اطراف رومانی با فلوت می‌نواختند و می‌خوانند که احتمالاً دلیل نام‌گذاری این قطعه هم همین باشد. این قطعه برای اولین بار در آلبوم سال ۱۹۷۷ لست به نام “Memories of Russia” یا “خاطرات روسیه” منتشر شد و پس از آن به صورت تک‌آهنگ هم انتشار یافت. این آهنگ در مینی سریال استرالیایی “Golden Soak” محصول ۱۹۷۹ به عنوان موسیقی تم به کار رفت.
حضور درخشان این قطعه در موسیقی فیلم “بیل را بکش: بخش ۱” بود که موجب محبوبیت دوچندان و شناخته‌شدن آن شد و به نوعی پس از آن این آهنگ با این فیلم پیوند خورد. تارانتینو به طرز فوق العاده‌ای این قطعه را در صحنه‌های مربوط به هاتوری هانزو و همچنین تیتراژ پایانی بخش ۱ فیلم به کار برد.
بعید می‌دانم این اثر مشهور را تا کنون نشنیده باشید، چوپان تنها احتملاً مشهورترین قطعه پن فلوت تاریخ موسیقی است. نوای سحرآمیز و بی‌نظیر پن فلوت زامفیر با ملودی فوق العاده جیمز لست یکی از جاودانه‌های موسیقی را خلق کرده‌اند که زیبایی خالص آن روح‌نواز است. البته اگر فیلم بیل را بکش را تماشا کرده باشید متوجه می‌شوید که که نبوغ تارانتینو در انتخاب این قطعه برای فیلم فوق العاده بوده و این موسیقی برای شما فراتر از یک آهنگ زیبا خواهد بود و بیش از آن که از زیبایی آن لذت ببرید، حسی حماسی و باشکوهی در آن می‌یابید که با قدم گذاشتن در مسیری که در آن مصمم هستید پیوند خورده‌است.
